ال ریس و جک تراوت در کتاب بسیار ارزشمندشان به نام «جایگاهیابی، نبردی در ذهن» مینویسند:
یک اشتباه متداول در جایگاهیابی، پُر کردن فضا و ظرفیت خالی موجود در کارخانه، به جای فضای خالی موجود در ذهن مشتریان است.
برای مثال، برند اِدسِل، متعلق به شرکت خودروسازی فورد، نمونه بسیار قابل تأملی در جایگاهسازی برای پُر کردن خط تولید شرکت است.
مدیران فورد بعد از بررسی خط تولیدشان متوجه شدند که فاصلهای بین دو مدل مرکوری، به عنوان خودروی ارزان شرکت، و مدل لینکلن، به عنوان خودروی گران شرکت وجود دارد. برای همین تصمیم گرفتند با طراحی و معرفی مدل اِدسِل که قرار بود یک مدل متوسط باشد، این فضا را پُر کنند.
ادسِل بعد از ورود به بازار با شکست سنگینی مواجه شد و فورد در نهایت تصمیم گرفت با تحمل زیان چند میلیارد دلاری، این خودرو را از بازار جمعآوری کند.
دلیل اصلی شکست اِدسِل این بود که بخش خودروهای باکیفیت و قیمت متوسط، قبلا توسط شرکتهای ژاپنی پُر شده بود و هیچ جایی برای اِدسِل باقی نمانده بود.
مثال اِدسِل به ما یادآوری میکند نباید بر اساس ظرفیت خالی کارخانهمان تصمیم بگیریم که چه محصولی را به بازار عرضه کنیم،
بلکه باید بر اساس ظرفیت و فضای خالی موجود در بازار تصمیم بگیریم که جای چه محصولی در بازار خالی است و میتوانیم سراغ آن برویم.
دیدگاهتان را بنویسید